Sumir segja að það hafi bjargað Laos að liggja ekki að sjó. Landið er laust við allar baðstrendur, hefur fyrir vikið ekki lent í sigtinu hjá ferðamönnum og er enn í dag nær ósnortið land.

Um leið er Laos eins og dularfull landleysa: fjölþjóðlegt samfélag samansett úr hundrað þjóðarbrotum, þar sem tvinnast saman taílensk, kínversk, víetnömsk og kambódísk áhrif. Í gegnum Laos rennur svo Mekong, hin forna lífæð þessa heimshluta og sá hluti landsins þar sem byggðin er þéttust.

Ef ferðamenn hafa augun hjá sér gæti það gerst að niður ána fljóti hippi eða bakpokaferðalangur í uppblásinni bíldekkjaslöngu, alsæll og jafnvel skynjandi meira en augað sér. Bærinn Van Vieng, dýpst í frumskógum Laos, hefur verið kallað óvæntasti partí-bær heimsins, en á þeim litla skika virðist allt vera leyfilegt. Það er ekkert leyndarmál að veitingastaðirnir bjóða upp á óvenjulega rétti á matseðlinum eins og „gleði“-pizzur, „töfra“-mjólkurhristinga og te sem eru gegnsósa af maríjúana, ofskynjunarsveppum og ópíumi.

En landið er ekki bara fyrir ævintýragjarna gleðimenn og -konur. Þeir sem kæra sig ekki um sukkið njóta þess að fara í rólegar gönguferðir og hjólreiðatúra og þræða leiðina á milli musterisrústa. Laos er land þar sem hægt er að stunda ferðamennskuna í næði og upplifa undraverða náttúru og sögu í þægilegum rólegheitum. Borgin Luang Prabang laðar marga að og er ásýnd borgarinnar svo sérstök og menningaráhrifin svo skýr og gegnumgangandi að borgin öll er á heimsminjaskrá UNESCO.

Náttúrufræðingar ráða sér varla yfir kæti þegar komið er til Laos, því að svæðið er svo krökkt af lífi og lítt rannsökuðum svæðum. Eftir nokkrar vikur í skóginum snúa líffræðingarnir sigurreifir til byggða, búnir að skrásetja ótalmargar nýjar tegundir. Þeir finna ekki bara nýja fugla og flugur, heldur jafnvel áður óþekktar tegundir spendýra sem höfðu verið týndar lengst inni í frumskógi.

Textinn er fenginn af heimasíðu Óríental. Birtur hér með góðfúslegu leyfi Ferðaskrifstofunnar Óríental.